Politechnika Poznańska opublikowała Manifest na Rzecz Polskiej Sztucznej Inteligencji. Jakie są jego cele?
Internauci mogą wyrażać poparcie manifestu za pomocą strony: https://manifestai.cs.put.poznan.pl/#manifest. Dotąd na liście popierających znalazło się ponad 250 osób.
Do jego podpisania zachęca na LinkedIn m.in. futurolożka i doktor nauk humanistycznych, która związana jest z Akademią Leona Koźmińskiego i pracuje obecnie w Center for Collective Intelligence na Massachusetts Institute of Technology w Bostonie, Aleksandra Przegalińska. Jak zaznacza, AI to międzydziedzinowy parasol, który zasługuje na to, żeby być poważnie traktowaną dyscypliną wiedzy i wdrożeń.
Cele manifestu
Manifest przedstawia korzyści i potencjał, jaki ma rozwój sztucznej inteligencji w Polsce. Nawołuje osoby decyzyjne w naszym kraju do zwiększenia nakładów na tę dziedzinę i jej badania oraz ułatwienie ich przeprowadzenia. Jego autorzy nawołują do zwiększenia naborów na studia z tego zakresu, stworzenia na polskich uczelniach kampusów przedsiębiorczości, a także zmiany klasyfikacji dyscyplin naukowych i aby robotyka będąca integralną częścią AI nie była łączona z elektrotechniką.
Poniżej publikujemy pełną treść manifestu.
Biorąc pod uwagę, że:
- Innowacje w zakresie sztucznej inteligencji mogą przynieść szczególnie wysokie efekty gospodarcze, o czym świadczy fakt, że jest to obecnie najważniejszy obszar inwestycji funduszy venture capital[1].
- Znaczenie sztucznej inteligencji dla rozwoju gospodarczego, społecznego i obronności jest dostrzegane przez najważniejszych światowych przywódców.
- Innowacyjne gospodarki wszędzie na świecie buduje się w oparciu o silną naukę i szkolnictwo wyższe. Najbardziej innowacyjne kraje takie jak Korea Południowa, Izrael, Japonia, kraje skandynawskie, Stany Zjednoczone i w coraz większym stopniu Chiny, to także kraje przeznaczające największy procent PKB na badania i edukację[3].
- Polskie środowisko naukowe ma istotny potencjał w obszarze AI[4].
- Barierą dla rozwoju innowacyjnych start-up’ów w Polsce jest nie tylko brak kapitału ale także, a nawet głównie, zbyt mała liczba innowacyjnych start-up’ów[5].
- Na świecie innowacyjne start-up’y powstają głównie w ekosystemach uczelnianych. Dla przykładu studenci i absolwenci MIT zakładają rocznie 1000 start-up’ów, z których 250 otrzymuje finansowanie VC; wywodzące się z MIT startup’y tworzyłyby 10 światową gospodarkę; aż 15% absolwentów MIT pracuje w start-up’ach wspomaganych VC[6]. Podobnie jest na innych czołowych uczelniach.
- W Polsce brakuje wystarczającej liczby specjalistów w zakresie IT, a w szczególności AI[7].
Nawołujemy decydentów do opracowania strategii rozwoju priorytetowych dla gospodarki obszarów badań naukowych i edukacji wyższej, w szczególności sztucznej inteligencji, oraz do podjęcia odważnych i zdecydowanych działań na rzecz realizacji tej strategii:
- Kilkukrotnego zwiększenia nakładów na badania podstawowe i wdrożeniowe w zakresie sztucznej inteligencji do poziomu porównywalnego do najbardziej innowacyjnych państw oraz wprowadzenia mechanizmów rozbudowy i integracji zespołów badawczych prowadzących badania w zakresie sztucznej inteligencji oraz mechanizmów usprawniających ich współpracę z przemysłem.
- Zapewnienia doktorantom i pracownikom naukowym prowadzącym badania w zakresie sztucznej inteligencji stypendiów i wynagrodzeń porównywalnych z zarobkami w przemyśle.
- Przeznaczenia dodatkowych środków na szybkie uruchomienie nowych i zwiększenie naborów na istniejące kierunki kształcące studentów w zakresie sztucznej inteligencji.
- Przeznaczenia środków na utworzenie na kampusach polskich uczelni centrów przedsiębiorczości na wzór The Martin Trust Center for MIT Entrepreneurship oferujących studentom i pracownikom edukację w zakresie przedsiębiorczości, granty zasiewowe, przestrzenie co-workingowe, fablaby, usługi preinkubacji i inkubacji.
- Zmiany klasyfikacji dyscyplin naukowych MNiSW, tak aby będąca integralną częścią sztucznej inteligencji robotyka nie była łączona z elektrotechniką.
Środki przeznaczone na te działania będą stanowiły doskonałą inwestycję, która zwróci się wielokrotnie w postaci większej liczby innowacji, większej liczby specjalistów AI na rynku pracy i w efekcie szybszego rozwoju gospodarczego, społecznego i w zakresie obronności.
Sygnatariuszami manifestu są:
- dr hab. inż. Jarosław Arabas, prof. PW, Politechnika Warszawska
- dr hab. inż. Ireneusz Czarnowski, prof. UMG, Uniwersytet Morski w Gdyni
- Prof. Włodzisław Duch, UMK
- dr hab. inż. Andrzej Jaszkiewicz, prof. PP, Politechnika Poznańska Dziekan Wydziału Informatyki
- prof. dr hab. inż. Jacek Koronacki, Instytut Podstaw Informatyki PAN
- prof. dr hab. inż. Halina Kwaśnicka, Politechnika Wrocławska, Katedra Inteligencji Obliczeniowej
- prof. dr hab. inż. Jacek Mańdziuk, Politechnika Warszawska, Wydział Matematyki i Nauk Informacyjnych
- prof. dr hab. Stanisław Matwin, profesor zw., IPI PAN, Dalhousie University
- prof. dr hab. inż. Grzegorz J. Nalepa, AGH w Krakowie, Uniwersytet Jagielloński
- profesor Leszek Rutkowski, Politechnika Częstochowska, Profesor zwyczajny
- dr hab. inż. Piotr Skrzypczyński, prof. PP, Politechnika Poznańska
- prof. dr hab. inż., czł. rzeczywisty PAN, Roman Słowiński, Wiceprezes, Polska Akademia Nauk
- dr hab. inż. Jerzy Stefanowski, prof. PP, Instytut Informatyki Politechnika Poznańska
- prof. dr hab. inż., członek rzeczywisty PAN, Ryszard Tadeusiewicz, AGH – Akademia Górniczo Hutnicza
- prof. dr hab. inż., członek rzeczywisty PAN, Jan Węglarz, Pełnomocnik Dyrektora IChB PAN d/s PCSS, Poznańskie Centrum Superkomputerowo-Sieciowe
- prof. dr hab. inż. Michał Woźniak, Politechnika Wrocławska
Źródło: manifestai.cs.put.poznan.pl